περμαλόυ

το, Ν

τεχνολ. σιδηρονικελιούχο κράμα με πολύ υψηλότερη μαγνητική διαπερατότητα από τον καθαρό σίδηρο, που χρησιμοποιείται ευρύτατα για την κατασκευή ελασμάτων τών πυρήνων μετασχηματιστών και σε άλλες εφαρμογές.